เราเริ่มเที่ยวจริงๆมาตั้งแต่ปี 2005 (ปัจจุบัน2015) สิบปีที่แล้วเลยทีเดียว 555  อย่านับอายุกันเลยดีกว่า 55

จริงๆไม่เคยรู้ว่าตัวเองชอบเที่ยวมาก่อน ตอนช่วงม.ปลายและช่วงปี 1-2 มหาลัย (2003-2004) ก็จะวุ่นวายอยู่กับเรื่องดนตรีมาก สนุกกับการทำกิจกรรม วิชาเรียนก็ยาก กิจกรรมเยอะ งานแยะ หัวหมุนเลยเวลาจะสอบแต่ละที ไม่มีเวลาได้คิดเรื่องเที่ยว และประเด็นหลัก คือ ไม่มีเงิน 55

จนกระทั่ง….วันสุดท้ายของวันสอบปลายภาคตอนปี 2 ขึ้นปี3 (2005)
ตอนนั้นเริ่มเย็นแล้ว กลุ่มเพื่อนมีธุระคุยกับอาจารย์ เราก็รอเพื่อนอยู่ที่หน้าภาค รอไปรอมาชักนาน
เลยบอกเพื่อน เดี๋ยวไปรอใต้ตึกนะ ก็ลงลิฟท์ เดินไปใต้ตึก ตอนนั้นไม่มีใครอยู่ใต้ตึกเลย
เหมือนวันสุดท้ายทุกคนรีบกลับบ้าน หรือไม่ก็ไปเดินห้างกันหมด
ที่ม้านั่งมีหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งวางอยู่ เราก็หยิบหนังสือพิมพ์ฉบับนั้นขึ้นมาอ่านฆ่าเวลา
เปิดไปเจอโฆษณาโปรโมชั่น Air Asia ลดราคา ก็คิดในใจ
เฮ้ย!น่าสนใจ แล้วก็เก็บเอาข้อมูลนั้นมา search net ที่บ้าน

ตอนนั้น Air Asia น่าจะเปิดตัวมาได้ 1-2 ปี แต่จริงๆแถบไม่รู้จัก Air Asia เลย
เพราะไม่ได้สนใจเรื่องเที่ยวมาก่อน อาจจะเคยเห็นผ่านๆแต่ก็ไม่เคยอยู่ในสายตา
และเหมือนอยู่ดีๆมันเกิด spark แบบ เฮ้ย! ต้องไป ต้องไปอ่ะ ต้องไปให้ได้ (อารมณ์เนื้อเต้น 55)

ตอนนั้นไม่เคยไปต่างประเทศมาก่อน ไม่เคยแม้แต่ขึ้นเครื่องบิน

ภาษาตอนนั้นก็ไม่ได้จะดีนะ แค่เจอฝรั่งเราก็หน้าชาแล้ว ปากแบบอ้าไม่ขึ้น 55

(คือ…ถ้าเป็นภาษาอังกฤษของเราเมื่อสิบปีที่แล้ว เรื่อง reading โอเคนะ แต่ถ้า speaking นี่ แย่มากกกก    เราเข้าใจคนที่กลัวฝรั่งเลย เพราะเราเคยเป็นมาก่อน)

ใช้เวลาหาข้อมูลในเนต ทริป กทม.-สิงคโปร์ ทั้งคืน คืนนั้น วันถัดมาก็ไปขอแม่เพื่อไปเที่ยว
ทริปนี้ช่วงปิดเทอม แม่บอกทันทีว่า “จะไปคนเดียวเหรอ ไม่ดีหรอก เอาน้องไปด้วยแล้วกัน”
เรามีน้อง 2 คน น้องชาย 1 กับน้องสาว 1 แม่ให้เอาน้องชายไปด้วย ตอนนั้นน้องกำลังจะจบม.6
ก็โอเคเลย คงเป็นเพราะไปสิงคโปร์ด้วย  แม่จึงอนุญาตให้ไปได้อย่างราบรื่น

สรุปทริปสิงคโปร์เลยเป็นทริปแรกในการท่องโลก และด้วยความที่ขอเงินแม่ไป

(มีแค่ทริปสิงคโปร์ กับ ลาวเหนือ ซึ่งไปตอนเราอยู่มหาลัยที่ขอเงินแม่ไป นอกนั้นเที่ยวด้วยเงินที่หามาด้วยตัวเองล้วนๆ)

เราก็พยายามมากที่จะไม่ใช้เงินเยอะ จำได้ว่าเป็นทริปที่แกลบมาก ต้องกินมาม่า กินก๋วยเตี๋ยวจับกัง 55 (ทำไมชีวิตเรามันช่างลำบ๊ากกก ลำบาก)
ต้องขอบคุณหนังสือพิมพ์ใต้ตึกวิศวะฉบับนั้นที่ไปกระตุ้นต่อมเที่ยวเราเมื่อสิบปีที่แล้วด้วยนะเออ